O nama
Crkva Uspenja Presvete Bogorodice
Crkva Uspenja presvete Bogorodice izgrađena je 1909. godine, a zidana je od opeke i kamena. Objekat je skromnih dimenzija i na njemu su uočljive odlike i uticaj srpsko-vizantijskog stila gradnje crkvenih objekata. Izgradnjom crkve počinje i razvoj opštine Pale, čime je objekat postavio neke od osnovnih smjernica za razvoj urbane matrice opštine. Inicijativa i zasluge za izgradnju crkve pripadaju prvom paljanskom svešteniku Đorđu Grabežu i tadašnjem crkvenoškolskom odboru. Pripreme za izgradnju počele su još 1904. godine kada se počeo nabavljati građevinski materijal i prikupljati dobrovoljni novčani prilozi. Osveštanje temelja je obavljeno 12. jula 1908. godine na hrišćanski praznik Sveti apostoli Petar i Pavle – Petrovdan. Osveštanju temelja prisustvovalo je oko 1000 ljudi, a i danas se tradicionalno održava sabor na taj dan. I pored velikih materijalnih teškoća koje su postojale prilikom izgradnje crkve, radovi su uspješno završeni. Crkva u Palama osveštana je 1909. godine na pravoslavni praznik Usjekovanje glave Svetog Jovana Krstitelja. Na taj dan se takođe svake godine održava sabor na Palama. Za vrijeme Prvog svjetskog rata austrougarski vojnici su u crkvi zatvarali konje, a crkveno zvono je skinuto i odnešeno u topionicu. U crkvenoj porti je podignut spomenik za 72 žrtve austrougarskog terora. Na postament spomenika je postavljen kamen sa groba kralja Petra I Oslobodioca. Mjesto je vidljivo označeno, a kamen uklesan u mermernu ploču, tako da su na simboličan način sjedinjene kosti onih koji su svoje živote žrtvovali za Kralja i Otadžbinu. I u Drugom svjetskom ratu crkva je pretrpjela oštećenja. Crkvena arhiva je u potunosti spaljena i uništena, kao i matične knjige, crkvene stvari, bogoslužbene knjige i inventar hrama. Porušen je spomenik žrtvama iz Prvog svjetskog rata, a dom žrtava pretvoren u ustašku komandu. Ipak, Crkva Uspenja Presvete Bogorodice je opstala uprkos svim nedaćama, a i danas je centralno mjesto okupljanja Paljana.
Hram Sabora Svetog Arhangela Gavrila nalazi se u samom centru Pala i čini jedinstvenu cjelinu sa Studentskim trgom. Hram je i dalje u izgradnji koja je započeta 2008. godine, a njegova gradnja je, prije svega, izraz Božije volje i volje Bogom nadahnutog naroda ovog kraja koji je izrazio nasušnu potrebu da se na Palama izgradi veći Saborni hram. Pokretačka ideja o izgradnji jednog takvog hrama začela se još za vrijeme rata, a bio je osnovan i odbor za gradnju. Međutim, zbog različitih političkih dešavanja po završetku rata od ove ideje se privremeno odustalo. Ideju je ponovo pokrenuo Visokopreosvećeni mitropolit Dabrobosanski Gospodin Nikolaj, po čijem se blagoslovu i pristupilo njenoj praktičnoj realizaciji. Zemljište na kome će biti izgrađen Saborni hram osvećeno je 26. jula 2008. godine, na dan Sabora Svetog Arhangela Gavrila. Poslije odslužene Svete Arhijerejske liturgije, zemljište je osvještao Visokopreosvećeni mitropolit Dabrobosanski Gospodin Nikolaj.
Crkva Vaznesenja Gospodnjeg nalazi se u Podgrabu, a izgrađena je u srpsko-vizantijskom stilu, 17×8 metara. Radovi na izgradnji ove crkve su započeti 1997. godine, a temelji su osveštani 8. juna 1998. godine. Crkvu je 9. septembra 2001. godine, na Dan srpskih svetitelja, osveštao mitropolit Dabrobosanski Nikolaj i episkopi Filaret Mileševski, Grigorije Zahumsko-Hercegovački i Joanikije Budimljansko-Nikšićki uz sasluženje više svještenika i đakona.
Crkva Svetog Proroka Ilije je izgrađena u selu Luke na Trebeviću. Crkva je podignuta 1943. godine, a odlukom Oblasnog odbora Komunističke partije porušena 1955. godine. Gradnja je ponovo započeta 1993. godine, a hram je 1996. godine osveštao mitropolit Nikolaj. Saborni dan crkve je prva nedjelja po Ilindanu. Do ove crkve brvnare put je asfaltiran 2011. godine.
Izgradnja Hrama Svetog velikomučenika Georgija na Ravnoj Romaniji počela je 1996. godine, hram je osveštan 2002., a radovi su potpuno završeni 2003. godine. Dvije godine kasnije ova crkva je proglašena manastirom i dobija ime Sokolica. Zidovi Manastira Svetog velikomučenika Georgija obloženi su spomen pločama na kojima su uklesana imena 4000 boraca iz opština Sarajevsko-romanijske regije koji su poginuli u Odbrambeno-otadžbinskom ratu. Pored imena boraca Vojske Republike Srpske, na spomen-pločama se nalaze i imena solunskih dobrovoljaca, kao i imena srpskih hajduka sa ovog područja. Između ostalih, uklesano je i ime Starine Novaka. Hram je osveštao Mitropolit dabrobosanski Nikolaj i ustanovio crkvenu opštinu i parohiju Ravna Romanija. U porti hrama se nalazi i kapela posvećena svetom Petru Zimonjiću.
Na prostoru mjesne zajednice Podvitez prva džamija je bila iz 16. vijeka. Sljedeća džamija je bila na Gornjim Koladićima, odakle je preseljena na današnje mjesto. Sedamdesetih godina dvadesetog vijeka izgrađena je džamija od sedre, a ista je srušena tokom Odbrambeno-otadžbinskog rata 1992 – 1995. godine. Godine 2006. formiran je inicijativni odbor za obnovu-izgradnju džamije u Podvitezu na istim temeljima. Džamija je obnovljena i svečano otvorena 2009. godine zahvaljujući brojnim donacijama, Islamskoj zajednici, Opštini Pale i Opštini Prača.
